กัญชา เป็นพืชโบราณที่ได้รับการปลูกฝังมานานนับพันปี. ประวัติศาสตร์โคลัมเบียของโลก (1996) กล่าวว่าการทอใยป่านเริ่มต้นขึ้น 10,000 ปีที่แล้ว! การทดสอบคาร์บอนได้ชี้ให้เห็นว่าการใช้สารป่า กัญชา ย้อนหลังไปถึง 8000 ค. ศ.
ในบริเตนใหญ่, การเพาะปลูกป่านมีอายุย้อนไปถึง 800AD. ในศตวรรษที่ 16, พระเจ้าเฮนรีที่ 8 สนับสนุนให้เกษตรกรปลูกพืชอย่างกว้างขวางเพื่อจัดหาวัสดุสำหรับกองทัพเรืออังกฤษ. จำเป็นต้องมีการจัดหาป่านให้เพียงพอสำหรับการสร้างเรือประจัญบานและส่วนประกอบ. Riggings, จี้, ธง, ใบเรือ, และต้นโอคัมล้วนทำจากใยกัญชงและน้ำมัน. กระดาษกัญชาใช้สำหรับแผนที่, บันทึก, และแม้แต่สำหรับพระคัมภีร์ที่ชาวเรืออาจนำขึ้นเรือ.
การเพาะปลูก
กัญชาอบแห้ง
17ศตวรรษที่อเมริกา, เกษตรกรในเวอร์จิเนีย, แมสซาชูเซตส์และคอนเนตทิคัตได้รับคำสั่งตามกฎหมายให้ปลูกป่านอินเดีย. ในช่วงต้นศตวรรษที่ 18, บุคคลอาจถูกตัดสินจำคุกหากพวกเขาไม่ปลูกป่านบนที่ดินของตน! ป่านได้รับการพิจารณาให้ชำระหนี้ตามกฎหมาย. มานานกว่า 200 ปีในอเมริกาที่เป็นอาณานิคม, ป่านเป็นสกุลเงินที่สามารถใช้จ่ายภาษีได้! (อย่าลองวันนี้, เด็ก ๆ!)
การ 1850 เรา. เอกสารสำมะโนประชากรโดยประมาณ 8,400 สวนป่านอย่างน้อย 2000 เอเคอร์. สายพันธุ์ในการเพาะปลูก ได้แก่ ป่านจีน, ป่าน Smyrna และป่านญี่ปุ่น.
เป็นเวลาหลายปี, ชาวนาป่านใช้เครื่องทุบมือเมื่อเก็บเกี่ยว. ในที่สุดเครื่องจักรก็ถูกสร้างขึ้นเพื่อดูแลกระบวนการทั้งหมด, ทำลายก้านที่ยึดและทำความสะอาดเส้นใยเพื่อให้เกิดความสะอาด, ใยป่านตรงซึ่งเท่ากับเกรดที่ดีที่สุดที่เตรียมไว้สำหรับเบรกมือ. เครื่องนี้สามารถเก็บเกี่ยวได้ 1000 เส้นใยป่านสะอาดปอนด์หรือมากกว่าต่อชั่วโมง. ความก้าวหน้านี้ทำให้การปลูกฝังน่าสนใจยิ่งขึ้นโดยการลดต้นทุนแรงงาน. โดย 1920 พืชกัญชาถูกจัดการโดยเครื่องจักรทั้งหมด.
น้ำมันกัญชา(ดู น้ำมันกัญชา)
ใน 1896 รูดอล์ฟดีเซลได้ผลิตเครื่องยนต์ที่มีชื่อเสียงของเขา. เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ, ดีเซลสันนิษฐานว่าเครื่องยนต์ดีเซลจะขับเคลื่อนด้วยเชื้อเพลิงหลายชนิด, โดยเฉพาะน้ำมันพืชและเมล็ดพืช. Henry Ford จาก Ford Motor Company เห็นศักยภาพของเชื้อเพลิงชีวมวลดำเนินการโรงงานแปลงชีวมวลที่ประสบความสำเร็จในการผลิตเชื้อเพลิงกัญชาที่โรงงาน Iron Mountain ในมิชิแกน. วิศวกรของฟอร์ดสกัดเมทานอล, เชื้อเพลิงถ่าน, น้ำมันดิน, สนาม, เอทิลอะซิเตทและครีโอโซเทต, ส่วนผสมพื้นฐานสำหรับอุตสาหกรรมสมัยใหม่. ปัจจุบันสิ่งเหล่านี้จัดหาโดยอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องกับน้ำมัน.
ข้อห้าม
การดูป่านเป็นภัยคุกคาม, การรณรงค์ต่อต้านกัญชาเริ่มจากอุตสาหกรรมที่แข่งขันกัน, การเชื่อมโยงกัญชากับกัญชา.
ภาพยนตร์โฆษณาชวนเชื่อเช่น“ Reefer Madness” รับรองการตายของป่าน.
เมื่อสภาคองเกรสผ่านกฎหมายภาษีกัญชาในปีพ. ศ 1937, การลดลงของกัญชาอย่างมีประสิทธิภาพเริ่มขึ้น. กฎระเบียบด้านภาษีและการออกใบอนุญาตของพระราชบัญญัติดังกล่าวทำให้เกษตรกรชาวอเมริกันแทบไม่สามารถปลูกกัญชาได้. คำตอบ, หัวหน้าผู้ก่อการของพระราชบัญญัติภาษี, เป็นที่ถกเถียงกันในเรื่องกฎหมายต่อต้านกัญชาทั่วโลก.
สถานการณ์ที่น่าสนใจเกิดขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเนื่องจากเกษตรกรชาวอเมริกันถูกห้ามไม่ให้ผลิตกัญชาเนื่องจาก 1937 กฎหมาย. อย่างไรก็ตาม, การโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ของญี่ปุ่นได้หยุดการนำเข้าป่านมะนิลาจากฟิลิปปินส์, กระตุ้นให้ USDA ทบทวนวาระการประชุมและสร้างคำกระตุ้นการตัดสินใจด้วยการเปิดตัวภาพยนตร์เรื่อง Hemp for Victory, สร้างแรงจูงใจให้เกษตรกรอเมริกันปลูกกัญชาเพื่อทำสงคราม. รัฐบาลจัดตั้ง บริษัท เอกชนชื่อ War Hemp Industries เพื่ออุดหนุนการปลูกป่าน. ป่านหนึ่งล้านเอเคอร์ถูกปลูกขึ้นทั่วมิดเวสต์ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการนี้. ทันทีที่สงครามสิ้นสุด, โรงงานแปรรูปกัญชาทั้งหมดปิดตัวลงและอุตสาหกรรมก็หายไปอีกครั้ง. อย่างไรก็ตาม, อาจพบป่านป่ากระจายอยู่ทั่วประเทศ.
จาก 1937 จนถึงช่วงปลายทศวรรษ 1960 รัฐบาลสหรัฐอเมริกายอมรับว่ากัญชาอุตสาหกรรมและกัญชาเป็นพืชกัญชาสองสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน. หลังจากผ่านพระราชบัญญัติสารควบคุมแล้ว, ป่านไม่ได้รับการยอมรับอีกต่อไปว่าแตกต่างจากกัญชา.
โปรดไปที่ไฟล์ ส่วนการศึกษาป่าน เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติม! ใช้เวลาสักครู่เพื่อดู “‘กัญชาเพื่อชัยชนะ“, วิดีโอของรัฐบาลจาก 1942 ส่งเสริมอุตสาหกรรม กัญชา. CBD เป็นคำศัพท์ใหม่ในอุตสาหกรรมกัญชาและคุณควรใช้เวลาสักครู่เพื่อเรียนรู้ CBD ทำงานอย่างไร และ การใช้ CBD.