ก วัสดุคอมโพสิต (เรียกอีกอย่างว่าวัสดุประกอบหรือย่อให้เป็นคอมโพสิต, ซึ่งเป็นชื่อสามัญ) เป็นวัสดุที่ทำจากวัสดุที่เป็นส่วนประกอบตั้งแต่ 2 ชนิดขึ้นไปซึ่งมีคุณสมบัติทางกายภาพหรือทางเคมีที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ, เมื่อรวมกัน, ผลิตวัสดุที่มีลักษณะแตกต่างจากส่วนประกอบแต่ละชิ้น. ส่วนประกอบแต่ละส่วนยังคงแยกจากกันและแตกต่างกันภายในโครงสร้างสำเร็จรูป, การแยกความแตกต่างของคอมโพสิตจากสารผสมและสารละลายของแข็ง.

กัญชาคอมโพสิต

การใช้ กัญชา เส้นใยเป็นวัสดุเสริมแรงในวัสดุผสมเพิ่มขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเนื่องจากความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับการพัฒนาที่ย่อยสลายได้, อย่างยั่งยืน, และวัสดุรีไซเคิล. เส้นใยกัญชงพบได้ในลำต้นของพืชซึ่งทำให้แข็งแรงและแข็ง, ข้อกำหนดหลักสำหรับการเสริมแรงของวัสดุคอมโพสิต. คุณสมบัติเชิงกลของ เส้นใยป่าน เปรียบได้กับเส้นใยแก้ว. อย่างไรก็ตามข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดคือความแปรปรวนในคุณสมบัติ. คอมโพสิตที่ทำจากเส้นใยป่านที่มีเทอร์โมพลาสติก, เทอร์โมเซต, และเมทริกซ์ย่อยสลายได้แสดงคุณสมบัติเชิงกลที่ดี. การรักษาพื้นผิวด้วยใยกัญชงจำนวนมาก, ใช้เพื่อปรับปรุงการเชื่อมต่อระหว่างเส้นใย / เมทริกซ์, ส่งผลให้คุณสมบัติเชิงกลของคอมโพสิตดีขึ้นอย่างมาก.

ใน 1941, ป่าน fi บ้าคลั่ง (และ fl ขวาน) ถูกใช้ในวัสดุผสมเรซินเมทริกซ์สำหรับงานตัวถังของรถยนต์ Henry Ford ซึ่งสามารถทนต่อแรงกระแทกได้ถึงสิบเท่าบนแผงโลหะที่เทียบเท่า. น่าเสียดายที่รถไม่ได้ผลิตโดยทั่วไปเนื่องจากข้อ จำกัด ทางเศรษฐกิจในเวลานั้น.